Terug bij waar het mee begon

Teun sprong vanochtend wederom bij het ontwaken direct de tuin in, zodat ik haar opnieuw thuis liet en met Baldr alleen op stap ging,wat me terug deed denken aan hoe ik begon met Schapendoezen, namelijk ook met slechts één Schapendoes wandelen. Aan de ene kant met een beetje een triest gevoel omdat het toch het begin van het einde van Teun is, maar aan de andere kant met plezier omdat wandelen met maar één hond een stuk makkelijker is en Baldr bovendien een stuk sneller loopt dan Teun. Ik kan nu dus eindelijk weer veel verder lopen en dat maakt het uitlaten een stuk afwisselender. Voor het eerst dit voorjaar weer naar het  Reinaldapark gelopen, dat al jaren onder constructie ligt en waar de ene keer een berg aarde van twintig meter hoog ligt en de volgende keer een grote plas water. Er lopen momenteel maar heel weinig mensen daar vanwege alle blubber, wat het een stuk interessanter voor Balder maakt omdat er veel meer wild zit. Hij kon zich helemaal uitleven, eerst achter de hazen aan en later achter de fazanten.