Vanochtend liep Teun niet gelijk de tuin in maar bleef wachten tot ik Baldr ging uitlaten en liep toen pas naar buiten. Daarom besloot ik haar maar weer mee te nemen en ze liep zowaar ook nog in een redelijk tempo mee tot aan de Schipholweg, waar ik ze los kon laten. Langs die weg ligt een twee kilometer lange groenstrook en ik loop die dan in mijn eigen tempo af, Teun een eindje achter me en Baldr een flink stuk voor me.
Schapendoezen hebben wel de neiging aan hun bazen te blijven plakken, maar ik heb Baldr van jongs af aan bijgebracht dat er meer van de wereld te genieten valt dan zijn baas alleen en in het vrije veld is hij dan ook soms zelfs helemaal uit zicht verdwenen. Teun is zo oud dat ze overal heel lang blijft staan ruiken dus die was al ras heel ver achterop geraakt en bleef tenslotte staan dralen bij de plek waar ik soms oversteek als ik snel terug wil zijn. Toen ik uiteindelijk terugliep zag ik dat ze op drie poten naar me toe strompelde. De poot waar ze onlangs mee in het glas getrapt had omhoog houdend. Ik besloot daarom maar de korte route te nemen en stak over. Eenmaal aan de overkant losgelaten, liep ze plotsklaps vrolijk op vier poten voor me uit. Alsof ze opgelucht was dat ze niet zo ver hoefde te lopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten