Dat Vervloekte vuurwerk ook

Vannacht voor het eerst dit jaar weer met open tuindeur geslapen. Toen we vanochtend wakker werden liep Teun meteen de tuin in en deed haar behoefte.  Daarop besloot ik haar maar thuis te laten en alleen met Baldr op stap te gaan. Het fijne ervan is dat ik hem dan direct los kan laten, omdat hij zo goed luistert. Het mag wel niet, maar een Schapendoes loopt van nature tien  tot twintig meter voor je uit, zodat niemand kan zien dat hij bij mij hoort. Het is wel goed  opletten natuurlijk, want hij holt zo de weg over als hij daar een hond of kat ziet en alleen als ik tijdig ingrijp blijft hij aan de goede kant. In de namiddag besloot ik Teun ook maar mee te nemen, want Schapendoezen moeten veel beweging hebben, zeker als ze eenmaal heel oud zijn geworden. Tot mijn verbazing liep Teun direct mee naar buiten en wandelde zelfs in een redelijk tempo mee tot de plek waar ze los kan. Toen we het Frederikspark gerond hadden en weer bijna thuis waren, stak iemand achter onze rug ineens vuurwerk af, waardoor Teun op hol sloeg. Gelukkig was ze weer aangelijnd, anders had ik het nakijken gehad. Begin januari gebeurde het ook toen ze los liep, toen is ze drie kilometer aan een stuk door blijven hollen, waarbij ze de vierbaansautoweg voor het Reinaldapark overstak. Gelukkig zag iemand op de fiets het gebeuren en die was zo vriendelijk om achter haar aan te blijven fietsen tot ze in het park verdween. Daar kwam ze tot rust en kon ik haar uiteindelijk weer inhalen. Hopelijk is ze niet zo geschrokken dat ze nu helemaal niet meer naar buiten durft.