Baldr bijt thuis muis dood

Dat Schapendoezen vroeger op de de boerderij ook als ongediertebestrijders fungeerden bewezen Teun en Baldr vandaag weer eens.

Ze hadden al een paar dagen in huis overal lopen snuiven en vandaag stonden ze steeds aan de achterkant van de ijskast te krabben.

Toen ik die opzij schoof lagen er een paar stukjes van een brokje hondenvoer, en toen ik de achterkant omhoog kantelde viel er een muis uit.

Normaal is een muis veel te snel voor een hond, maar deze kon geen uitgang vinden.

Hij holde heen en weer door de keuken, eerst Teuns kant op, die sloeg ernaar met haar poten en probeerde hem toen te pletten door zich op de grond te werpen, en toen vloog hij langs Baldr.

Die was blijven staan en hapte de muis op, maar hij at hem niet op.

Hij spoog hem weer uit en toen greep Teun hem nog even.

Daarna lieten ze hem liggen.

Teuns jachtinstinct

Schapendoezen zijn van oorsprong behalve schapenhoeders ook hele felle jachthonden.

In de middeleeuwen moesten de herders ze zelfs een aantal maanden per jaar thuislaten, om te voorkomen dat ze er mee stroopten.

Al mijn Schapendoezen waren uitstekende jagers, maar Teun spant echt de kroon daarbij.

Ze verbaast me telkens weer met staaltjes van haar kunnen op dat gebied.

Ze is expert in het uitgraven van gedierte, laatst was ik haar tijdens een wandeling in de duinen zelfs geruime tijd kwijt, ik hoorde haar wel heel gedempt blaffen maar vond haar maar niet, totdat ik ontdekte dat ze geheel en al in een konijnenhol verdwenen was.

Ik kon nog net haar staart te pakken krijgen en haar er zo weer uit trekken.

Het bijzonderst vind ik nog wel haar vermogen om ook eekhoorns op te sporen, wat ik onlangs ontdekte toen ik in de Haarlemmer Hout aan het wandelen was.

Ik had al eerder meegemaakt dat ze tegen een boom aan het blaffen was, wat ze normaal alleen doet als er een kat in zit, maar nu was dat steeds niet het geval.

Pas toen ik een keer heel goed keek ontdekte ik dat het een eekhoorn was waartegen ze blafte.

Het knapste vond ik nog dat ze de eekhoorn kon blijven volgen terwijl die van boom tot boom sprong.