Teun is niet mijn eerste hoogbejaarde Schapendoes, maar wel de lastigste tot nog toe. Ze wordt steeds eigenzinniger. Of voorzichtiger, vanuit haar positie gezien. Ze wil niet meer aan de lijn meelopen, maar eenmaal los wil ze nu ook bepaalde paden niet meer op. Zo wil ze ineens niet meer het Tennispad, dat tussen twee voetbalvelden ligt, helemaal tot aan het Spaarne uitlopen. Waarschijnlijk omdat ze het tijdens de afgelopen vorstperiode een enge plek is gaan vinden. Toen bevond zich daar een wak met zwanen en ganzen en die ben ik gaan voeren met goedkoop brood. Zodra ze me zagen aankomen stoven ze allemaal met veel vleugelgeweld het wak uit richting mij, wat op Teun blijkbaar een gevaarlijke indruk maakte. Schapendoezen hebben sowieso veel respect voor ganzen en zwanen, wat andersom zeker niet het geval is.
Ik loop daar maar en paar maal per week en het viel me in eerste instantie niet zo op dat ze steeds verder achter raakte op dat pad, maar vandaag gaf ze er helemaal de brui aan. Toen ik bijna bij het Spaarne was liep zij pas halverwege en toen ik er arriveerde was ze ineens verdwenen. Wat niet kan want er zijn geen zijpaden en je kunt het hele pad van een paar honderd meter terugzien. Eerst dacht ik dat ze de in de berm bezig was, maar toen zag ik haar gelukkig in de verte langs het hek van het voetbalveld hollen, aan het eind waarvan je ook naar het Spaarne kunt gaan, althans als je een hond bent. Had ze een omweg gevonden om het gevaar te ontwijken. Vanwege haar toenemende doofheid had roepen geen zin, maar gelukkig kon ik Baldr naar haar toesturen om haar te laten omdraaien. Weer terug op het pad weigerde ze absoluut richting Spaarne te gaan, wat ik vanwege haar leeftijd dan ook niet gedaan heb.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten