Jeuk blijft nog weg

Schapendoezen hebben natuurlijk nogal gauw last van jeuk vanwege hun vacht, maar meestal blijft dat bij wat krabben met de poten om het oude haar te lozen.

Baldr beet zijn huid echter finaal aan stukken, vandaar de medicatie.

Inmiddels zijn we teruggegaan naar een halve pil per dag en tot nog toe is de jeuk niet teruggekeerd.

Baldr ligt nu weer rustig aan mijn voeten te wachten tot ik hiermee klaar ben, in plaats van dat hij zich continu zit te bijten.

De oorzaak van de jeukaanvallen blijft onduidelijk.

Teun heeft nooit last, dus dat sluit een aantal mogelijke oorzaken uit en wijst in de richting van een aantal andere, zoals allergie of erfelijk defect.

Het vreemde daarbij is dat Baldr de eerst 5 jaar van zijn leven helemaal nergens last van had.

Middel helpt wel

Vorige keer gaf de dierenarts Baldr een prik, maar daar had hij nu geen tijd voor.

Hetzelfde middel kon ook via pillen toegediend worden, dus koos ik daar maar voor.

Het middel werkt doordat de hond er gevoelloos door wordt.

Ik gaf Baldr 's ochtends een pil en 's avonds nog een en 's nachts had hij al geen jeuk meer.

Met twee pillen per dag blijft de jeuk in elk geval voorlopig weg.

Op de lange duur is het middel echter niet zo goed en daarom bouwen we het langzaam af in de hoop dat de jeuk wegblijft.

Nieuwe jeukaanval

Baldr heeft ineens opnieuw vreselijk last van jeuk gekregen.

Hij zit de hele tijd op zichzelf te knagen.

Daarbij wreekt zich het feit dat hij een Schapendoes is, want hij krijgt een hele hap haar te verwerken voordat hij met zijn bek bij zijn vel aanbeland is.

Die haren worden vervolgens doorweekt met speeksel en gaan en soort prop vormen.

Dat geeft extra jeuk en weer extra haar dat omgevormd wordt tot iets sponzigs, enz. enz.

De dokter weet niet waar het aan ligt en doet niet veel meer dan prednison voorschrijven om de jeuk te onderdrukken.

Wandelen in Kennemerland

Schapendoezen moeten elke dag uren los rond kunnen lopen.

Dat is voor hun geestelijke gezondheid een vereiste.

Gelukkig kan dat hier in Haarlem.

Waar ik woon hoef ik slechts een paar honderd meter aangelijnd te lopen voordat ik ze los kan laten.

Daarna kunnen ze kilometers los meelopen.

Wat dat betreft ben je in de stad beter af dan op het platteland.

Waar ik eerst woonde althans waren geen wandelpaden maar alleen autowegen om de honden uit te laten.

Om ze los te laten lopen moest ik eerst zelf met de auto een stuk rijden.

Maar hier zijn er dus dieverse wandelingen met loslopende honden mogelijk, vervelend alleen dat ze hier officieel niet los mogen lopen, maar daar trek ik me maar niks van aan.

Baldrs elfde wedstrijd

Ditmaal was het wedstrijdterrein goed te vinden.

Baldr had er zin in en liet dat duidelijk horen.

Zijn moeder Teun deed van de weeromstuit mee.

Ik had haar zo ver mogelijk weggezet van de ring waarin Baldr moest lopen, maar alle andere honden waren samen zo stil dat Baldr zijn moeder duidelijk bleef horen als we bij de ring stonden te wachten tot we aan de beurt zouen komen.

Omdat Baldr zelf ook bleef blaffen leek het net of ze met elkaar in gesprek waren, en de andere honden zaten ernaar te luisteren.

Baldr ging ook heel onstuimig het eerste onderdeel in, een tijdfoutuit.

Maar als hij snelheid maakt, maakt hij ook fouten.

Bij de wip bleef hij wel wachten tot de wip om was maar sprong toen over het raakvlak heen.

Daarna maakte ik weer de fout zijn snelheid te onderschatten door hem er te laat op te wijzen dat hij niet rechtdoor over de volgende hindernis moest, waardoor hij die dus nam.

Bij het VP maakte hij weer een raakvlakfout, ditmaal de katteloopafloop, en was zijn snelheid teruggelopen tot 6 seconden boven SPT.

Bij het parcoursverkennen van de jumping overwoog ik serieus naar huis af te reizen omdat er driemaal de situatie inzat waar Balddr bij de TFU in de fout was gegaan.

Eerst direct al aan het begin na de startsprong een band en daarachter een hindernis die dus niet genomen diende te worden, verderop in het parcours twee sprongen met een slurf idemt dito en daarna nog een breedtesprong met een sprong erachter waarvoor hetzelfde gold.

Omdat ik foutloos belangrijker vind dan snel probeerde ik niet zoals bij de TFU Baldr tot snelheid aan te zetten, maar hield ik hem juist rustig.

Daardoor kwamen we inderdaad foutloos rond maar wel 8 seconden boven SPT.

Waarom ze die SPT toch zo kort zetten begrijp ik nog steeds niet.

Er waren in totaal 6 foutlozen, waarvan slechts eentje onder SPT.

In totaal kwamen elf honden binnen SPT binnen, waaronder een Briard waar ik met genoegen naar gekeken heb.

Baldr lijkt weer beter

Baldr bleef tot nog toe droog.

Ik heb hem wel veel uitgelaten om hem de kans te bieden zich te ontlasten, maar hij had daar klaarblijkelijk geen behoefte aan.

Nu heb ik hem maar weer eten gegeven, want hij werd steeds vervelender.

Vanavond gaan we nog eens flink wandelen en dan moet hij morgen aan de slag.

Baldr vlak voor wedstrijd ziek geworden

Zaterdag moet Baldr een wedstrijd lopen, maar vandaag heeft hij zware diarree gekregen.

Wat bij Schapendoezen hele vervelende gevolgen voor de vacht met zich meebrengt.

Hopenlijk blijft het bij een eenmalige uitbarsting en is het geen voorbode van een of andere nare ziekte.

Koorts heeft hij gelukkig nog niet, maar hij heeft nu wel trek in eten en dat zit er dus even niet in.

Baldr is gewend de hele dag door hapjes uit zijn etensbak te nemen en als er dan niks inzit begint hij er met zijn poten op te slaan, net zolang tot ik de bak weer van brokjes voorzie.