Baldr beschermt baas buiten

Schapendoezen hadden vroeger o.a. als taak het erf te bewaken en te waarschuwen als er vreemde snoeshanen opdoken.

Dat was geen aangeleerd gedrag maar een aangeboren kwaliteit die ze nog steeds machtig zijn.

Dat bleek me toen ik in een klein dorpje in Zeeland ging wonen en ik mijn honden overdag alleen liet om in Middelburg te werken.

Toen ik na een aantal weken aan mijn buren vroeg of ze soms last hadden van het geblaf van mijn honden als ik niet thuis was reageerden die dat ze er juist heel blij mee waren als ze blaften.

Ze bleken namelijk alleen te blaffen als er iemand het dorp inkwam die er niet thuishoorde.

Wat mijn honden blijkbaar konden horen, want zien konden ze ze niet.

Daarnaast had een Schapendoes ook de taak zijn baas tegen mensen te verdedigen als dat nodig was.

Wat ook niet aangeleerd maar aangeboren gedrag is.

Waarbij de hond dus zelf inschat of iemand gevaarlijk is.

Dat bleek me onlangs weer bij het wandelen in het park.

Ik wandel op buitenissige tijden, waardoor ik zelden of nooit iemand zonder hond tegen kom.

Is dat het geval dan beginnen mijn honden tegen hem te blaffen, omdat ze ervan uitgaan dat de betrokkene een hond bij zich heeft, ze kijken dan ook echt om zich heen waar die hond wel mag wezen.

Ik dacht dat ze dat altijd automatisch deden als ze daar iemand zonder hond tegenkwamen, maar ze lijken toch wel te kijken naar het soort mens.

Vandaag kwam er namelijk uit een zijpaadje ineens iemand van duidelijk allochtone afkomst aanlopen, een grote, breedgeschouderde kerel die er volgens Baldr blijkbaar gevaarlijk uitzag, want hij stormde op hem af, luid blaffend op een heel andere manier dan wanneer hij een hond aanblaft, meer grommend.

Ik had dat al wel eerder meegemaakt, maar dat was 's nachts in de Haarlemmerhout, in het stuk waar 's nachts mannen in de bosjes staan.

Dat vinden allebei mijn honden zeer verdacht en dus blafwaardig, maar dat is natuurlijk anders als iemand die gewoon op het pad loopt.

Baldr bijt thuis muis dood

Dat Schapendoezen vroeger op de de boerderij ook als ongediertebestrijders fungeerden bewezen Teun en Baldr vandaag weer eens.

Ze hadden al een paar dagen in huis overal lopen snuiven en vandaag stonden ze steeds aan de achterkant van de ijskast te krabben.

Toen ik die opzij schoof lagen er een paar stukjes van een brokje hondenvoer, en toen ik de achterkant omhoog kantelde viel er een muis uit.

Normaal is een muis veel te snel voor een hond, maar deze kon geen uitgang vinden.

Hij holde heen en weer door de keuken, eerst Teuns kant op, die sloeg ernaar met haar poten en probeerde hem toen te pletten door zich op de grond te werpen, en toen vloog hij langs Baldr.

Die was blijven staan en hapte de muis op, maar hij at hem niet op.

Hij spoog hem weer uit en toen greep Teun hem nog even.

Daarna lieten ze hem liggen.

Teuns jachtinstinct

Schapendoezen zijn van oorsprong behalve schapenhoeders ook hele felle jachthonden.

In de middeleeuwen moesten de herders ze zelfs een aantal maanden per jaar thuislaten, om te voorkomen dat ze er mee stroopten.

Al mijn Schapendoezen waren uitstekende jagers, maar Teun spant echt de kroon daarbij.

Ze verbaast me telkens weer met staaltjes van haar kunnen op dat gebied.

Ze is expert in het uitgraven van gedierte, laatst was ik haar tijdens een wandeling in de duinen zelfs geruime tijd kwijt, ik hoorde haar wel heel gedempt blaffen maar vond haar maar niet, totdat ik ontdekte dat ze geheel en al in een konijnenhol verdwenen was.

Ik kon nog net haar staart te pakken krijgen en haar er zo weer uit trekken.

Het bijzonderst vind ik nog wel haar vermogen om ook eekhoorns op te sporen, wat ik onlangs ontdekte toen ik in de Haarlemmer Hout aan het wandelen was.

Ik had al eerder meegemaakt dat ze tegen een boom aan het blaffen was, wat ze normaal alleen doet als er een kat in zit, maar nu was dat steeds niet het geval.

Pas toen ik een keer heel goed keek ontdekte ik dat het een eekhoorn was waartegen ze blafte.

Het knapste vond ik nog dat ze de eekhoorn kon blijven volgen terwijl die van boom tot boom sprong.

Teun weer beter

Met Teun gaat het nu weer goed, na twee weken treurnis.

Vandaag liep ze ineens weer heel hard heen en weer in de tuin, alsof ze iets achterna zat.

Ze blijft wel vervelend tegen Baldr doen, als hij haar te na komt trekt ze haal lippen op en maakt akelige gromgeluiden.

Baldr snapt er niks van want dat is hij helemaal niet gewend van zijn moeder.

Ik denk dat het gewoon de ouderdom is die haar parten speelt.

Teun heeft ergens last van

Dacht ik eerst dat Teun gewoon vervelend deed, nu vraag ik me af of er niets iets anders aan de hand is.

Teun heeft vandaag namelijk al een paar keer een pijnkreet geuit, steeds als ze een bepaalde beweging maakte.

Misschien dat ze daarom zo agressief naar Baldr is.

Ze laat zich helaas maar heel moeilijk bekijken, begint zich direct te verzetten als ik aan haar zit.

Wat best riskant is want ze bijt zodra ze pijn voelt.

Teun tolereert steeds minder

Schapendoezen zijn scherpe honden, in die zin dat ze nogal makkelijk met hun tanden zijn.

Ze horen van zich af te bijten als mensen daar aanleiding toe geven.

Teun valt tegenwoordig echter ook uit naar Baldr als hij haar te dicht op de huid komt, althans als ze bij mij zit.

Vroeger viel ze hem alleen aan als ze plotseling pijn kreeg, omdat ik bijv. op haar staart trapte of omdat ze haar hoofd stootte, wat haar nog al eens overkwam omdat ze zo wild was.

Die wildheid is er met het ouder worden wel een beetje afgesleten, maar daarvoor in de plaats begint ze nu dus steeds bezitteriger te worden wat mij betreft.

Baldr kan wel naast haar in de mand gaan liggen, maar als ik bijv. met haar op de bank zit valt ze flink uit naar Baldr als hij er ook bij wil komen zitten.

Nachtmerrie

Schapendoezen dromen volgens mij net zo goed als mensen.

Als ze slapen zie ik ze vaak met hun poten bewegen, soms langzaam soms heel snel, alsof ze ergens achteraan zitten.

vorige week is Baldr aangevallen door een hele grote Leonberger, die hij niet zag aankomen omdat het al donker was.

Vannacht droomde hij volgens mij daarover, want midden in zijn slaap begon hij ineens te grommen.

Wat hij nog nooit eerder deed, wel maakte hij soms blafgeluiden in zijn slaap.

Sneeuwpret weer voorbij

Mijn Schapendoezen zijn dol op sneeuw.

Zolang er sneeuw ligt, willen ze steeds de tuin in, waar ze zomers geen enkele belangstelling voor tonen.

Toch zijn ze niet echt geschikt voor sneeuwtochten, want zoals alle langharigen blijft de sneeuw dusdanig in hun haren plakken dat er hele bollen gevormd worden.

Vooral hun poten hebben daar last van, soms hangen er hele vrachten sneeuw aan, wat het lopen ermee sterk bemoeilijkt.

De poten insmeren met vaseline helpt wel maar vergt wel veel vaseline wil je er echt wat aan hebben.

Muis gevangen

Schapendoezen hebben een sterk jachtinstinkt.

Die van mij althans.

Waarbij Teun de kroon spant.

Teun vangt zelfs binnenshuis wel eens een muis.

Ze kan daarbij net als een kat uren op de loer blijven liggen.

Vandaag ving ze er weer eens een.