Ben gaat steeds verder vooruit

Letterlijk, wel te verstaan.
Vanwege de hete wegen ga ik alleen in de ochtend- en avondschemering met hem wandelen, wat als voordeel heeft dat er weinig volk op de been is, zodat ik hem veilig alle ruimte kan geven. Mijn vorige Schapendoezen liepen ook meters voor me uit, maar Ben spant wat dat betreft echt de kroon. Vooral als hij de weg weet en ruim zicht heeft, raakt hij steeds verder van me weg. Gelukkig blijft hij altijd staan zodra er een onoverzichtelijke bocht nadert, en laat hij zich terugroepen wanneer dat nodig is.

Ben is een echte waterhond

Ben grijpt elke kans om in het water te waden aan maar met dit warme weer is hij er haast niet uit te slaan. Als ik er bij ga zitten, blijft hij soms wel een kwartier rondpoedelen. Ik moet echt aanstalten maken om door te lopen, wil hij eruit komen. Had ik geen ervaring met Schapendoezen gehad dan zou ik dit gedrag, uitgaande van de FCI-rasstandaard (herdershond bij schaapskuddes op de heide) beslist als behoorlijk afwijkend beschouwd hebben, zeker waar de rasvereniging benadrukt dat: "Hoewel nog slechts een enkele does een taak heeft bij de schaapskudde, verloochent het ras ook als huishond zijn herdersafkomst niet."
Waar ze dat op baseren weet ik niet, wel dat al mijn Schapendoezen dezelfde drang bezaten.