Tot voor kort werden honden gemiddeld niet ouder dan 9 tot 12 jaar, slechts bij hoge uitzondering haalde er nu nu en dan eentje de zestien, als hij een heel deskundige eigenaar had. De honden van Toepoel werden zo oud bijv. Dankzij de verbeterde voeding en voorlichting erover is dat gemiddelde momenteel boven de 13 jaar komen te liggen, mits ze de juiste behandeling krijgen en vrij van genetische defecten zijn. Ik althans heb inmiddels vier honden gehad die zelfs de 16 haalden, en hun nestgenoten leefden bijna net zolang. De RvB begon een eeuw geleden met uitgifte van stambomen en deed er een jaar of tachtig over om het eerste miljoen te verstrekken. Tien jaar later verstrekte ze de tweemiljoenste stamboom. Daardoor alleen al zijn er momenteel veel meer honden die ouder dan 13 worden., terwijl deze leeftijdsfase van de hond voor ons eigenlijk nog terra incognita is. Wat je erover hoort en leest maakt de indruk dat het die laatste jaren een en al kommer en kwel is, omdat mensen zolang het goed gaat weinig reden hebben om over hun hoogbejaarde hond te praten. Zolang ze hun oude gewoontes handhaven gaan ze ook steeds minder opvallen. Staan soms uren ergens in een hoek in het niets te staren, of lopen doelloos rondjes door huis en tuin.
Teun doet dat ook, maar wisselt het gelukkig ook nog steeds af met ballen zoeken en naar me toe brengen om mijn aandacht te trekken en komt ook nog steeds bij me zitten zodra ik op de bank plaatsneem. Geef ik haar aandacht dan leeft ze helemaal op en gaat enthousiast achter de bal aanhollen. Mijn ervaring is ook dat je aan hoogbejaarde honden steeds meer aandacht moet geven en moet voorkomen dat ze te lang ergens blijven staan peinzen. Veel informatie over omgaan met hoogbejaarde honden is er volgens mij nog niet. Hoe ouder ze worden des te meer beweging ze nodig hebben, is het enige adagium van de dierenartsen op dit gebied.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten