Bens aankomst

Vanmiddag kwam Ben dan eindelijk. Eerst hebben we nog samen met de vorige eigenaar een wandelingetje gemaakt om de spanning van de autorit te ontladen. Gelukkig ontging het hem dat zijn mensen er vandoor gingen omdat hij gulzig een rondslingerend oortje aan het verorberen was. Toen hij het in de gaten kreeg ging hij los zoals alleen schapendoezen dat kunnen, met oorverdovend geblaf dus. Met een flink bot kon ik hem echter op andere gedachten brengen. Dat had hij binnen een uurtje verslonden waarna ik een lange wandeling met hem maakte. Voor mij de eerste keer dat ik met een aangelijnde schapendoes wandelde, wat ik niet voor herhaling vatbaar vind maar waar ik waarschijnlijk nog maanden mee door moet gaan.
Daarna ben ik even gaan liggen, waarbij Ben zich aan mijn voeten neervleidde en geduldig wachtte tot ik weer opstond maar nu staat hij de hele tijd voor de deur te dralen omdat hij weer naar huis wil.