Alweer geen bijtincindent

Moeten half uur op bus wachten. Ben durft er nu bij te gaan liggen, al blijft hij de boel in de gaten houden. Ik had hem los gelaten en zoals het een Schapendoes betaamt, ging hij aan mijn voeten liggen.
Op de terugweg zaten we in een bushokje te wachten, ik op het zitje met Ben voor me. Net als ik even de andere kant op kijk, duikt er pal voor Bens neus plotsklaps een vreemde jonge snuiter op, die hem begint te aaien. Maar Ben beet niet ook al vond hij het niet prettig.