Onderstaande foto uit het boek van Hartmut Mohr over de Schapendoes toont wel geen Schapendoes maar een Polski Owczarek Nizinny maar dat is hetzelfde soort verwardharige hond als de onze en kwa gedrag dan ook inwisselbaar. Hartmut Mohr toont dat duidelijk aan in zijn boek.
Je ziet duidelijk dat de hond zijn hele lichaam gebruikt om de schapen te sturen.
In de archieven van Holland heb ik helaas geen afbeeldingen van scheperende (ons woord voor schapenhoeden) Schapendoezen gevonden maar wel omschrijvingen ervan, waaruit blijkt dat zij ook hun lichaam gebruikten. Schapen die halsstarrig weigerden in beweging te komen, kregen ze zover door in volle vaart tegen ze op te lopen, daarbij hun kop als stormram gebruikend. Ook trokken ze ze wel voorzichtig aan hun haren om hetzelfde effect te bereiken. Die van mij trokken aan mijn broekspijp of mouw als ze mijn aandacht wilden.
Uit de berichten kwam wel duidelijk naar voren dat de Schapendoes vooral met zijn blaf werkte. Schapen die afdwaalden, hadden aan een paar blaffen genoeg om ijlings op hun schreden terug te keren, zelfs zonder dat de hond uit zijn zittende houding hoefde te verrijzen. Meest biezondere daarbij is nog dat de honden dat op eigen initiatief deden, vaak zonder dat de scheper (ons woord voor schaapherder) in de gaten had wat er aan de hand was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten