Geboren op 29 oktober 1984. Ik kreeg hem van de Fokker aangeboden vanwege zijn onhandelbare karakter omdat hij wist dat ik daarmee overweg kon aangezien mijn Groenendaeler Loki (toen 12 jaar) ook zo was.
Voordat ik Drakie ging halen, op 1 januari 1985 om de vuurwerkterreur te ontlopen, had ik een heel strak trainingsschema opgezet om hem binnen 4 weken zover te krijgen dat hij alleen thuis kon blijven. Daarvoor had ik een maand vrij genomen. Ik haalde hem 's ochtends op en 's middags had ik dat schema al overboord gegooid omdat helemaal niets werkte. Ik had ook een mooie mand voor hem naast mijn bed gezet waar ik hem in vast kon leggen. Werkte prima bij Loki als pup. Maar dus niet bij Drakie. Die ging wel braaf in die mand liggen maar zodra ik ook in bed lag nam hij een enorme sprong waardoor hij zich bijna onthoofde dus heb ik hem toen maar snel losgemaakt. Drakie moest en zou zich met alle geweld om mijn hoofd heen neervleien. Ik was tot dan principieel tegen honden in bed maar er bleef me geen andere mogelijkheid dan dat principe los te laten. De volgende dag kreeg ik op geen enkele wijze vat op hem. Hij gedroeg zich zo totaal anders dan ik van honden gewend was, dat ik besloot te doen alsof het geen hond was maar iets totaal anders, een soort beer ofzo want hij deed meer met zijn voorpoten dan met zijn bek. Als hij mijn benen zag bewegen greep hij er een met zijn voorpoten en klemde hij zich eraan vast. Ik heb dagenlang in huis rondgelopen met hem aan mijn been vastgeklemd. Omdat hij als hij naast mijn hoofd in bed lag een soort spinnend geluid begon te produceren, leek mij een kruising van een beer met een kat ook mogelijk. Elke nacht werd dat geluid sterker totdat ik besefte dat hij lag te grommen en toen ik zijn kant opkeek, zag ik dat hij zijn tanden liet zien. Hij wilde me van mijn kussen verjagen, was mijn conclusie. Toen heb ik zonder te bewegen om geen beet uit te lokken met mijn zwaarste stem en de scherpste klank erin een tijdje hardgrondig liggen vloeken, waarop hij gelijk stopte met zijn gegrom.
Verder stortte hij zich ook op Loki zodra hij die zag, werd een paar keer flink gebeten door hem maar daar trok hij zich niets van aan. Ook hield hij zich bezig met alles te slopen waar hij bij kon. Gelukkig had ik alles wat waardevol was al op anderhalve meter gebracht en ook voor Loki een plek gemaakt die te hoog voor Drakie was en daar zat Loki dan ook de hele tijd. Hij trok zelfs het behang van de muur en in de tuin stond hij struiken uit de grond te trekken. Ik heb hem net zolang zijn gang laten gaan tot hij daar na die nacht dat ik hem stevig uitgevloekt had ineens mee stopte en zich ging gedragen als een normale hond. Tien weken was hij op dat moment. Vanaf die dag ging hij alles nadoen wat Loki deed. Zei ik zit tegen Loki ging hij ook zitten enz. Van het ene op het andere moment kon hij alles wat Loki kon, tot los volgen naast de fiets aan toe. ik heb hem daarna eigenlijk nooit wat kunnen leren want hij deed alles de eerste keer al alsof hij het zijn hele leven gedaan had. Ook bij de agilittytraining. Hij keek gewoon van de andere honden af wat de bedoeling was en deed dat dan na.
Alleen de raakvlakken van de schutting gaven problemen omdat hij geneigd was vanaf de grond direct naar de top te springen en vandaar weer naar de grond. Ook placht hij weleens over het middengedeelte van de katteloop heen te springen als de route die dwars voor hem positioneerde. Zo'n enorme sprongkracht had hij.
Later ontdekte ik dat de schaapherders hun honden vroeger ook niet zelf trainden maar een nieuwe hond eerst gewoon een tijdje met de ervaren honden mee lieten lopen tot ze het kunstje afgekeken hadden en begrepen wat er van ze verwacht werd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten