Bij dit mooie weer durf ik met Ben alleen het park in als het gevaar van loslopende kleuters het kleinst is, dus als het schemert. Als ik even op een bankje ga uitrusten, neemt Ben normaliter gelijk naast me plaats, maar het histerisch gegil van de Koekoek verontrust hem dermate dat hij uiteindelijk daar gaat liggen waar hij het beste beide kanten van de weg bewaken kan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten