Baldr beet zijn huid echter finaal aan stukken, vandaar de medicatie.
Inmiddels zijn we teruggegaan naar een halve pil per dag en tot nog toe is de jeuk niet teruggekeerd.
Baldr ligt nu weer rustig aan mijn voeten te wachten tot ik hiermee klaar ben, in plaats van dat hij zich continu zit te bijten.
De oorzaak van de jeukaanvallen blijft onduidelijk.
Teun heeft nooit last, dus dat sluit een aantal mogelijke oorzaken uit en wijst in de richting van een aantal andere, zoals allergie of erfelijk defect.
Het vreemde daarbij is dat Baldr de eerst 5 jaar van zijn leven helemaal nergens last van had.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten