Honden fokken is makkelijk zat en kost je nauwelijks wat.
Doe je het met rashonden dan levert het zelfs geld op.
Vandaar dat er sinds het begin van deze eeuw honderden mensen met Schapendoezen zijn gaan fokken.
Toch geven slechts een paar ervan openlijk toe dat het ze om geld gaat, de meesten verbloemen dat achter een hoop pretenties en mooie woorden.
Beoordeel ze op hun merites via de nestenlijst van de rasvereniging en je zult ontdekken dat ze bijna allemaal met hun eerste hondje van dit ras zijn gaan fokken en vervolgens nauwelijks drie jaar konden wachten voor ze hun volgende nest produceerden.
Om verantwoord en in het belang van het ras te kunnen fokken zul je je toch eerst moeten verdiepen in de eigenaardigheden ervan, vóórdat je kunt beoordelen of je hondje beschikt over de juiste aard voor het moederschap, en kunt inschatten welke aard vader dat verlangt.
Uiteraard hanteren al die rasvermeerderaars i.p.v. verbeteraars hetzelfde smoesje, namelijk dat hun onervarenheid opgevangen wordt door de begeleiding van de rasvereniging, maar wat ze er niet bijzeggen is dat die rasvereniging alléén controleert of de honden vrij zijn van genetische gebreken (voor zover bekend dan) en daarnaast of ze wel mooi genoeg en niet te nauw verwant zijn.
Toch is de juiste aard veel belangrijker dan uiterlijk schoon of mate van verwantschap!
De vitaliteit van de Schapendoes is het levend bewijs van dit laatse, want zijn stamboom hangt vol vruchten van vader/dochter-, vader/kleindochter-, broer/zus- en zoon/moedercombinaties.
Daarnaast vormt het selecteren op schoonheid oftewel op de mate waarin de rasstandaaard benaderd wordt rechtstreeks een bedreiging voor het voortbestaan van de Schapendoes, doordat het de zo broodnodige variatie uit de genenpool spoelt.
Afgezien daarvan is het gewoon zo dat de meeste teven net zoals de meeste vrouwen niet voor het moederschap geschikt zijn, en door wel met ze te fokken veranderen de bijzondere werkeigenschappen van het ras in onvoorspelbaarheid, met alle risico van dien.
Natuurlijk het lot dat alle rassen treft,die in de macht van de officiële Cynologie geraken, maar wat de Schapendoes betreft is dat extra jammer omdat het dankzij zijn ontstaansgeschiedenis een veel puurder ras of liever soort hond is dan alle andere door de FCI erkende rassen.
Althans volgens het onderzoek waar het in onderstaand artikel over gaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten