Bens onbegrijpelijke gedrag

Al mijn vorige Doezen maakten net als Ben van het wandelen een soort kroegentocht: van de ene favoriete tewatergang naar de volgende, soms slechts enkele tientallen meters verder, soms een paar honderd. Uiteraard kies ik, sinds ik in de jaren tachtig deze drang tot pootjebaden waarnam bij mijn eerste Schapendoes, mijn routes ook zo dat ze wat dat betreft volop aan hun trekken kunnen komen.

Dat Ben dat ook doet, verbaast me dus in het geheel niet, ook al lijkt dit in tegenspraak met zijn vermeende afstamming van heideschapen hoedende herdershond. Wat Ben doet, is echter volkomen nieuw voor mij want hoewel ik de mijne allemaal had leren zwemmen, bleven ze tijdens het wandelen nooit langer in zo'n plas plakken dan nodig was om hun vacht nat te maken.

Ben ploeterde echter al vijftien minuten zo in het water rond voordat ik het eerste filmpje maakte en de plek van het tweede filmpje is slechts 50 meter van die van de eerste en ook die begon ik pas na een kwartier.
Ik snap echt niet waar hij mee bezig is daar.
Het lijkt wel of hij een bevel mijnerzijds verwacht maar ik zou niet weten welk.

Ben laat zich afleiden

Ben bezig houden terwijl ik naar Ajax wil kijken vereist wat voorbereiding, i.c. het binnen bereik houden van voldoende dingen om zijn ongenoegen op te verbijten over mijn inactiviteit. Zolang ik bezig ben, blijft hij naar me liggen loeren, zelfs als ik een boek lees of zit te tikken op computer of telefoon, maar ga ik TV kijken dan begint hij na een tijdje aandacht op te eisen tenzij ik zijn bijtlust  weet op te wekken

Ben aan lager wal

Bens instinct doet hem speuren naar de diertjes die hier vroeger langs waterkanten leefden maar nu allang niet meer doordat de moderne beheersmethoden ze uitgeroeid hebben.
Gelukkig ligt de waterspiegel een stuk lager dan de weg zodat ik niet steeds hoef rond te kijken of er niks aankomt dat hij zou kunnen aanvallen, want dat is nog steeds zijn favoriete hobby.

Sinds ik hier woon, heeft hij toch alweer 1 blinde dwars door zijn hand gebeten, 1 elfjarige rolschaatster in haar knieholte en 1 evenoude jongen die net uit school kwam in zijn bovenarm. Ik heb er bij de afhandeling van e.e.a. steeds op gewezen dat men het kon doorgeven aan het meldpunt bijtincidenten.

Laatst kreeg ik twee politieagentes aan de deur, die kwamen vragen of ik de hond wel de baas was en toen ik ze dat bewezen had, waren ze tevreden, hoewel ik geen doekjes om zijn gevaarlijke karakter gewonden had.

Gelukkig is de schoolvakantie voorbij zodat de kans op ongelukken weer flink verminderd is.

Kuif Schapendoes belemmert het zicht echt niet

Ben ziet hier namelijk dwars door zijn kuif heen toch helemaal in de verte een witte hond lopen en reageert gelijk. Gelukkig genoeg snapt hij dat hij er niet dwars door de planten heen op afstormen kan, want normaliter doet hij dat gelijk een meter of vijftig richting hond. Uiteraard luid blaffend.
De hond blijkt niet zichtbaar maar bevindt zich bij de lantaarnpaal rechtsboven.

Bens bed van vochtig mos

Ben vindt het heerlijk om zich af te koelen in een bed van vochtig mos, na een tijdje jagen op katten hier in de bosjes. Denk ik tenminste want ik zou niet weten waarom hij dat anders steeds doet.

Ben blij met weeromslag

Nu de temperatuur hier weer onder de 25 graden gezakt is, heeft Ben genoeg van het langdurig in water stilstaan en is het weer hollen geblazen, achter de hazen aan.

Ben zat een haas na

 Ben zag de haas een stuk voor ons de weg oversteken en was weg.

Ben weet wel raad met de warmte

Ben zoekt continu verkoeling in het water zodra hij de kans krijgt. Op een gegeven moment komt hij er wel uit maar alleen om naar de volgende plek te hollen waar hij er weer in kan. Door de langdurige droogte zijn er gek genoeg veel meer plekken waar dat kan.

Ben heeft ook een heel aparte methode om stokken uit het water te pakken. Hij slaat erop met een voorpoot en pakt het stuk dat omhoog komt dan met zijn bek. Hij probeert ook ballen met zijn voorpoten te vangen en zelfs bij trekspelletjes gooit hij op een gegeven moment zijn gewicht op de achterpoten en grijpt hij met zijn voorpoten naar voren.

Ook bij mijn eerdere Schapendoezen viel mij steeds op hoeveel ze met hun voorpoten doen. Teuntje sloeg er zelfs muizen mee dood.
Doezen zijn vast kruisingen van Poedels met Pinschers, waarbij ze het uiterlijk van de één combineren met het gedrag van de ander, althans wat het gebruik van de voorpoten betreft.