De beste fokkers fokken niet II

De Schapendoes werd niet meegenomen in bedoeld onderzoek en zou dus wel eens van veel authentieker oorsprong kunnen zijn.

Wat het des te meer de moeite waard maakt ervoor te waken dat de ware aard van het ras behouden blijft.

Hetgeen zoals gezegd onmogelijk is wanneer die aard volkomen buiten beschouwing blijft bij het fokken.

Een verantwoordelijk fokker, die fokt uit liefde voor het ras, begint dus niet direct met zijn eerste hondje te fokken maar verdiept zich eerst in het ras en doet ervaring op in de omgang ermee.

Het bijzondere van de Schapendoes zijn zijn werkeigenschappen en je zult dus eerst jaren met ze moeten werken voordat je kijk krijgt op de eigenaardigheden ervan.

Werkeigenschappen die op zich overigens niets met schapen te maken hebben aangezien het hier om een all-roundwerkhond gaat, die vaker voor andere zaken dan voor het scheperen (het Nederlandse woord voor: "schapen hoeden") ingezet werden.

Het kost dus jaren om het juiste inzicht te verwerven en daarna misschien nog jaren voordat de geschikte hond verkregen en de juiste partner ervoor gevonden is.

Daarna kost het jaren vóórdat duidelijk is of aan de verwachtingen voldaan is.

Pas als de kinderen van je hond volwassen zijn krijg je daar kijk op en dan kost het je weer jaren om je volgende voortplanters te vinden.

Een echte topfokker fokt derhalve slechts zeer sporadisch en de beste doen het nooit.

Mijn eigen fokfrequentie ligt momenteel op éénmaal per eeuw.
Waarmee ik me vooralsnog dé tokfokker van schapendoezen noemen kan!