Nadat ik begin januari verheugd constateerde dat Teun zich zo goed hersteld had, kreeg ze nog dezelfde maand opnieuw een hersenbloeding en om de goden niet opnieuw te verzoeken, heb ik me daarom tot nog toe onthouden van uitingen van optimisme. Nu het echter al een paar maanden goed blijft gaan en de verwachte problemen vanwege de zomerwarmte pas over een jaar lijken te kunnen ontstaan, vind ik het tijd worden daar toch blijk van te geven.
Want het gaat weer goed met Teun.
Ze zoekt nu weer haar mand op als ze moe is, of ze gaat in de tuin op een plek liggen die door de zon flink opgewarmd is, wat dit jaar echter tot nu toe nog maar een paar maal het geval was. Die ene dag dat het hier meer dan dertig graden werd, ging ze ´s middags ineens in mijn heel ondiepe vijvertje liggen. Wat ze haar hele leven altijd elke dag in elk water waar we langs kwamen placht te doen. Ze blijft ook speels naar Baldr en om etend vragend naar mij. Het rare is dat ze wel haar bek wijd open kan sperren als ze Baldr begroet, maar niet veel meer dan vingerbreed wanneer ik haar wat voer voor hou.
Verder wisselt ze nu een paar uur rondlopen af met een paar uur slapen en weet ze ondanks haar veelvuldig linksom draaien toch overal te komen. Ze heeft volgens mij zelf ook duidelijk door wat er aan de hand is en echte Schapendoes die ze is, blijft ze ertegen vechten. Het lukt haar inmiddels elke dag een paar maar rchtsom te draaien, met heel veel kleine stapjes op de plaats.
