Gisteren toch maar naar de DA gegaan want zijn neus gaat steeds verder de verkeerde kant op en de wondjes beginnen nu ook te bloeden zodra hij zich inspant. Ben raakte er echter zo van over zijn toeren dat het nog net lukte hem te wegen, al bleef hij wel zo bewegen dat er slechts een slag naar viel te slaan. Hij lijkt nu iig twee kilo lichter geworden sinds begin juni, namelijk iets meer dan 22 kilo. Wat ik ook wel vermoedde want hij zakt tegenwoordig door zijn achterpoten bij het drinken.
De arts kon zijn neus alleen op afstand bekijken, vermoedde een tumor maar vond dat het weinig nut had er nog iets aan te doen. De DA woont 650 meter verderop maar gezien Bens leeftijd ben ik er toch maar met de auto heen gereden en om hem zo min mogelijk te belasten, kon ik bij de DA na het spreekuur langskomen, zodat ik binnen een half uur heen en terug was.
Ben was echter toch totaal in paniek geraakt en kon niet meer staan, laat staan lopen dus droeg ik hem naar binnen en legde hem om half zeven in de zandbak. Daar heeft hij tot tien uur ontzettend hard liggen hijgen zodat ik vreesde voor zijn leven maar daarna verminderde dat, tegen twaalven ademde hij normaal en tegen enen viel hij in slaap. Om een uur of vier kwam hij naar binnen, wou uitgelaten worden en ging daarna binnen verder slapen.
Gelukkig liep dit dus goed af maar dit was echt de op een na laatste laatste maal dat ik hem naar de DA breng want zoiets wil ik niet nogmaals doorstaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten