Ik wilde net zijn aankomst bij de auto filmen toen er geknald werd. Gelukkig onderdrukte Ben zijn angstreflex gelijk weer zodat hij niet op de vlucht sloeg maar in plaats daarvan bij mij kwam aandringen om de wagen op te zoeken.
Mijn teefje Teun, waarvan ik al 10 jaar overtuigd was dat ze niet van knallen schrok, holde na zo'n klap eens van het Spaarne helemaal naar het Burgemeester Reinaldapark, ruim anderhalve kilometer verderop, waarbij ze de Prins Bernhardlaan overstak, een vierbaansautoweg die de autosnelweg naar Haarlem kruist. Ik achtervolgde haar wel maar was toen al een meter of honderd achterop geraakt. Gelukkig sprong het voetgangerslicht net op groen toen ze overstak.
Wat Murphy's Law dat alles wat mis kan gaan een keer misgaat als het maar vaak genoeg gebeurt weer eens bevestigt, want als je hond maar vaak genoeg plotsklaps wordt opgeschrikt wanneer hij losloopt, gaat het dus een keer mis, maar tegelijkertijd ook aantoont dat alles wat wel fout moet gaan, zoals bijvoorbeeld het zelfstandig oversteken van een drukke vierbaansautoweg door een kleine (43 cm), grauwe hond, ook wel eens goed kan gaan. Al moet je natuurlijk wel gek zijn om daarop te gokken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten