Ben bijt boomwortel kapot

 of hij rukt hem stuk. Hij is er iig zo perplex van dat hij erbij gaat liggen.

Ben in een beek

 Als Ben een watergang ziet, wil hij erin waden. Althans als ie niet te diep is want aan zwemmen heeft hij een hekel. Hij springt er alleen in waar het kan en hij vergist zich daar nooit in.

Ben blijft bezig

 met vergraven van gevonden menselijk graafwerk

Ben de pure Schapendoes

 Toen ik aan Ben begon, was het me zwaar te moede want ik vreesde jarenlang te moeten wandelen met een aangelijnde hond. Inmiddels ben ik echter bijzonder blij met hem want Ben reageert op alles nog puur natuurlijk, terwijl mijn eigen Schapendoezen door training alleen op mij reageerden. Zodra Ben buiten is, oriënteert hij zich op de omgeving ipv op mij. Waarbij hij op alles volkomen instinctief reageert, maw hij doet waar hij op dat moment zin in heeft. Zijn dagelijkse wandelroutine bestaat naast hollen uit graven en pootjebaden maar de volgorde wisselt nogal willekeurig. Met Ben ben ik dus elke keer als ik met hem wandel benieuwd wat hij nu weer zal doen, terwijl ik met mijn eigen honden altijd het gevoel had dat zij bij het wandelen alleen maar aan het kijken waren wat ik van plan was.

Dankzij de auto bereiken we nu nieuwe gebieden en Ben is daar echt mee in zijn sas. Hier vindt hij weer eens een zich van het pad verwijderend mensenspoor en probeert me te overtuigen hem erop te volgen.

Ben blij met vondst

 
 Hij vindt elke dag nieuwe hutachtige holen in het bos maar meestal laat hij het bij een snelle inspectie ervan. Deze bevalt hem echter blijkbaar bijzonder goed want hij vlijt zich neer alsof zijn leven ervan afhangt

Ben bejaard maar nog vol energie

Hier haalt hij een bal op en springt nog met gemak anderhalve meter omhoog. 

 

Ben zag een hondje lopen en was weg

 voordat ik het filmen kon, vandaar dat alleen zijn retour erop staat

Schapendoezen hoor je los uit te laten

Ik kan Ben tegenwoordig ook in het dorp los uitlaten en hij loopt er nu zelfs als een normale hond bij te snuffelen ipv continu waakzaam om zich heen te loeren of er iets is om op te reageren.

 

Ben in bos bezig

 met de aanleg van een nieuwe ligkuil onder een omgevallen boom en het uitproberen ervan.

Schapendoezen kun je fluiten

Ben stopt nu ook op fluitcommando, nog niet vlekkeloos (daartoe dient hij direct halt te houden) maar hij doet het dan ook uit zichzelf.

 

Bens ligkuil met uitzicht op de waterplas

 

Ben groef aan de rand van het meer waar hij dagelijks langdurig in poedelt deze kuil, elke dag een kwartiertje op steeds een ander plekje en aanvankelijk dacht ik dat hij zomaar zinloos bezig was, zeker toen hij erbij op zijn zij ging liggen en zo verder groef. Maar nu hij definitief is gestopt met graven en blijkt duidelijk dat hij precies wist wat hij deed want de kuil past precies. 

.

Ben blij vrij aan het hollen

 

Normaal lopen we hier nooit in de vakantie omdat het dan barst van de peuters en Ben daar nog steeds op jaagt maar nu lopen hier alleen maar honden die hij lastig kan vallen, wat weinig kwaad kan want hij bijt nooit honden of andere dieren. Mensen wel, laatst beet hij nog een buurvrouw subiet in haar kruis, toen we op haar botste bij het omslaan van de hoek met een fikse wond tot gevolg die ik niet kon bekijken om voor de hand liggende redenen. Door die lock-down kwamen we haast nooit meer iemand tegen zodat mijn aandacht was wat verslapt.

Overpeinzingen van een bramenzoeker

 Ben plukt net als met mijn eerdere Schapendoezen graag bramen mits ze laag genoeg hangen. Wat niet zonder risico is gezien hun vacht. Overigens is hij zich daar echt wel van bewust want wanneer de bal in de bramenstruiken valt, laat hij die lekker liggen.

Ben laaft zich

Ben drinkt water bij voorkeur als hij er met al zijn poten in kan staan en dan blijft hij doorgaan totdat iets zijn aandacht trekt. Kinderstemmen bijvoorbeeld. Daar is hij bijzonder gevoelig voor, heel anders als mijn eigen Schapendoezen, die negeerden dat geheel.

Graven zit Schapendoezen in het bloed

Die van mij groeven graag gedierte van muizen tot konijnen op maar Ben graaft uitsluitend voor eigen gemak. Vanwege de warmte besloot hij vandaag te proberen een hol in de oever te graven tot hij zich erbij neerlegde dat zulks onbegonnen werk was.

Schapendoezen blaffen bij klokgelui

Ben blaft net als als alle Schapendoezen die ik gehad heb met het luiden van kerkklokken mee. Zelfs op 3 km. afstand, zoals hier het geval is. Ik woon echter maar 500 meter van de kerk en vooral wanneer die religieuzen hun rare rites vroeg in de ochtend uitvoeren, is dat geen pretje. Vooral omdat Ben harder blaft naarmate de klokken luider klinken.

Schapendoezen komen altijd terug

Ben voelt zich nu zo vrij dat hij vaak helemaal uit zicht verdwijnt en minuten lang blijft maar hij komt wel altijd vanzelf weer terug.

Ben blij met crisismaatregelen

Hier heerst op dit moment de stilte van het pre-industriële tijdperk. Zelfs in de verste verte valt geen motorgeluid meer waar te nemen. Daarom durf ik nu midden op de autoweg te lopen met Ben, voor wie een heel nieuwe wereld open gaat.

Schapendoes rust zacht

Al mijn Schapendoezen waren dol op gaten graven maar Ben is de enige die er daarna ook nog in gaat liggen uitrusten

Oorsprong vachtkleuren schapendoes

Vachtkleur speelt bij de Schapendoes geen rol. Volgens de kynologische keurmeesters heeft een goede hond geen kleur. Waarmee ze bedoelen dat de algehele kwaliteit altijd voorgaat. Voor rashonden mag dat waar zijn maar vroeger was kleur voor gebruikshonden juist van doorslaggevende betekenis.

Bronnen uit de Klassieke Oudheid stellen duidelijk dat bij schaapskudden witte honden gebruikt moeten worden. In die tijd bezat de mens al net zolang schapen en honden als er sindsdien verstreken is dus ze beschrijven een allang bestaande, op ervaring berustende praktijk. Middeleeuwse bronnen stellen dat de herders witte honden gebruiken bij schaapskudden om ze te doen verschillen van wolven, al zijn die het niet eens over de vraag of dat omwille der schapen of herders was.

Volgens dezelfde bronnen gebruikten de boeren voor erfbewaking uitsluitend zwarte honden, omdat die ’s nachts dienst deden. Bruin, grijs en kleurvariëteiten ervan trof men daarom vroeger niet aan bij de boerenhonden maar, afgezien van de gezelschapshonden van stedelingen, bij jacht- en andersoortige gebruikshonden waar schutkleuren voor de taak vereist werden. Patrouille- en berichthonden van het leger bijvoorbeeld mochten niet effen bruin, wit of zwart zijn maar grijs, gevlekt of gestroomd.  

De honden die hier te lande gebruikt werden bij schaapskudden, deden dat slechts als bijbaantje naast erfbewaking. Daarom hoefden ze ook niet wit te wezen.  Naar gelang de andere taken die hij had, bijvoorbeeld als stropershond[1], bezat zo’n hond bepaalde kleuren. Hun geschiktheid voor het hoeden van schaapskudden was derhalve van ondergeschikt belang, alleen al omdat honden daar niet echt voor nodig waren. De kleuren van de Schapendoes zijn authentiek en verklaarbaar en onderbouwen dat het geen specifiek voor het hoeden van schaapskudden gebruikt ras was.

Of vachtkleur en eigenschappen met elkaar in verband gebracht kunnen worden wat Schapendoezen betreft, weet ik niet. Wel zie ik wezenlijk verschil in gedrag tussen mijn zwarte en grijze Schapendoezen, maar meer valt daar vooralsnog niet over op te merken.

---

[1] Herders waren notoire stropers en hadden een voorkeur voor honden met lange, dichte vachten van onopvallende kleur

Schapendoezen houden van hollen

Ben holde van de ene hond naar de andere totdat hij merkte dat ik zowat uit zicht verdwenen was, waarop hij besloot terug te keren.

Schapendoezen graven graag

Ben heeft een nieuwe hobby: holen graven onder dood hout. Voorheen groef hij ze in de open lucht.

Ben lekker bezig

Hij doet niets liever dan zich wentelen in vochtige moerasbegroeiing.