Niet mijn stelling maar die van twee fokkers. De ene stelt: "Schapendoezen die kinderen hoeden zijn ook geen uitzondering, een heel gevaarlijke situatie.Tijdens het spel wil de schapendoes nog wel eens in de hielen bijten, vooral rennende kinderen kunnen een trigger zijn om te pakken. Een manier om dit te voorkomen is veel bezig zijn met de hond en enkele basiscommando’s zoals blijf.", aldus de fokker (een door O&O gecertificeerde hondentrainer) op de website schapendoezen.com.
En de ander (op Roeskebeer.nl) meldt: "Is hij echter tijdens de opvoeding niet of niet genoeg met kinderen in aanraking gekomen dan kan hij in huis tegen kinderen gereserveerd zijn of zelfs grommen of eventueel van zich af bijten."
Volgens mij is het echter helemaal niet nodig om honden tijdens de opvoeding aan kinderen te wennen, althans voor zover het herdershonden als de onderhavige betreft. Die kunnen wel zulk gedrag vertonen jegens vreemde mensen, waken was vroeger immers één van hun taken, en doen dat dan uiteraard ook tegen vreemde kinderen. Mijn eigen fokprodukten zagen de eerste negen weken van hun leven geen enkel kind, kwamen allemaal in gezinnen met kinderen terecht en gaven nooit problemen. Terwijl hun moeder vanwege bijten op de nominatie stond afgemaakt te worden toen ik me over haar ontfermde dus bijten was ze echt niet vreemd.
Ben bijt dan ook geen kinderen uit onbekendheid maar om andere redenen.
Schapendoezen gebruiken graag hun bek om je iets duidelijk te maken of gewoon uit speelsheid. Als ze hun tanden in je zetten is dat dan ook beslist geen blijk van valsheid. Hoe hard dat kan moet hij echter wel proefondervindelijk leren. Het internet puilt uit van informatieve sites over de Schapendoes maar op de twee genoemde na roert niemand het bijten aan.
Daarom een goede raad aan de fokkers: druk iedere koper van Schapendoespups op het hart dat ze hun pup nooit het bijten moeten proberen af te leren. Want sta je dat tot een bepaald niveau en een bepaalde felheid toe dan leert je hond hoe zacht hij zijn mond mag gebruiken. Leer je een pup het bijten daarentegen volledig af en bijt hij later omdat hij het ergens niet mee eens is dan is dat ongedoseerder. Sta je een pup toe je te bijten in spel maar leer je de grens van hoe hard wel en hoe hard niet dan leert de pup daarmee een waarschuwingsbeet te doseren. Je leert ze dat het beste op de simpelste wijze: gewoon een flinke pijnkreet slaken als de beet pijn doet, zoals je doet als je bijvoorbeeld met een hamer op je duim ipv de spijker slaat. Straffen is daarentegen uit den boze omdat de pup het verband tussen beet en straf niet leggen kan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten