Bovenstaande 19e eeuwse tekening van Conradijn Cunaeus bewijst dat Doezen al beruchte bijters waren lang voordat ze tot ras omgebouwd werden.
Ik heb Prins Bernard van 't Fijne Oord nu een half jaar en ben tot de slotsom gekomen dat er medisch niks mis mee is. Wat volgens de herplaatsingsfunctionaris van de VNS wel het geval moest zijn want: "ik loop al sinds 1996 intensief mee ook binnen de commissies van de VNS ben er alle JH dagen en KCM 's en kan je vertellen dat dit gedrag zo extreem niet voor komt,daarom denk ik ook dat er een onderliggende oorzaak is wat eerst medisch uitgesloten moet worden".Zijn gedrag is m.i. veroorzaakt door verkeerd opvoeden. Ben is het soort Does dat Toepoel kwalificeerde als zijnde: "geen roestvrij stalen mes". Wat zijn vader wel was. Ze hebben hem waarschijnlijk net als zijn vader proberen op te voeden en zijn te lang blijven doormodderen op de ingeslagen weg. Doodzonde want in wezen heeft hij dus het karakter dat Toepoel voor ogen stond: een echte werkhond.
Vier jaar foute behandeling is bij honden van dit kaliber zeker niet in een half jaar te herstellen maar verbetering is al wel zichtbaar, althans volgens mijn buren.
Ik kom hier op de camping niet verder met hem dus verhuis nu terug naar de stad waar ik een hondenclub plus gedragstherapeut bij de hand heb.
Hoofdprobleem nu het aangelijnd passeren van aangelijnde honden want het bijten van mensen heb ik nu wel onder controle. Niet dat het afgeleerd is maar ik weet nu wanneer en waarom hij het doet dus kan ik het voorkomen met oplettendheid.
Graag wil ik nog even onderstrepen dat mensen bijten niet vreemd is voor Schapendoezen! Toepoels eigen Pluis was er berucht om en Ben is bovendien al de tweede Does die ik deze eeuw wegens bijterij in handen kreeg van de VNS.
In 2002 kreeg ik via die VNS namelijk Wabbes (XBUI) en die was echt nog veel extremer kwa bijtgedrag maar wel een echte werkhond.
Ook mijn Drakie was zo'n hond maar had het geluk gefokt te zijn door iemand met echt verstand van zaken die Drakies moeilijkheidsgraad direct herkende en de moeite nam er een geschikte begeleider voor te vinden.
Die herplaatsing van Wabbes is volgens mij toen uitvoerig binnen de VNS aan de orde geweest omdat ze op het punt stond in een asyl gedropt te worden. Het verbaast me dus dat de herplaatsingsfunctionaris van de VNS hier niets van meegekregen heeft.
Ik ben benieuwd of de VNS zich ervan bewust is dat er zo nu en dan nog steeds "geen roestvrij stalen messen" geboren worden en of er een of andere aanpak is om te voorkomen dat ook deze honden door "mismatching" de vernieling in worden geholpen.
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten